Kultura

Życie w „globalnej wiosce” niesie za sobą rozmaite konsekwencje. Jedną z nich jest multikulturowość. Zjawisko to jest nam – imigrantom, mieszkającym w Wielkiej Brytanii – szczególnie bliskie. UK to istny tygiel kulturowy, mieszanka narodów z Europy, Azji i Afryki. Zdawać by się mogło, że skoro Wielka Brytania jest tak gościnnym i otwartym miejscem, to problem rasizmu jest tu marginalny. Europejska Komisja Przeciw Rasizmowi i Nietolerancji ma na ten temat zgoła odmienne zdanie. Brytyjczycy rasistami?

Horoskop dla użytkowników Emito.net przygotowuje na podstawie kart Tarota Maria Wróżka. Sprawdź co Cię czeka w życiu, w pracy i w uczuciach w sierpniu!

BARAN 21/03 - 19/04

W sierpniu Baranie postaraj się zachować umiar w swoim postępowaniu a z czasem przyniesie to większe korzyści. Staraj się być pośrodku, nie poddaj się presji otoczenia, znajdź a potem zachowaj równowagę w tym co z pozoru jej nie zawiera.

Przybliża się perspektywa dostępu kobiet do godności biskupiej w angielskim kościele anglikańskim (Church of England). Duchowni tego kościoła (w Anglii państwowego z Elżbietą II jako tytularnym zwierzchnikiem) podzieleni są na tych, dla których taka perspektywa jest doktrynalną abominacją, oraz tych, którzy sądzą, iż kościół musi iść z duchem czasu, stać na gruncie równości płci i wyciągnąć wniosek z faktu, że w wielu anglikańskich parafiach kobiety stanowią większość.

Biorąc pod uwagę kolejne fale polskiej emigracji, należało się spodziewać również fali „emigracyjnej twórczości”. Od jakiegoś czasu zaczęły pojawiać się coraz to nowe pozycje. Od denerwującego „Socjopaty w Londynie” Koziarskiego, poprzez odkrywcze „Przebiegum Życiae” Czerwińskiego, aż do najnowszej pozycji. Ta książka ma szansę stać się bestsellerem ponieważ...

W sierpniu, w ramach Edinburgh Festival Fringe 2010, zaprezentowane zostaną dwa spektakle z Polski: "More Lights Please" oraz "Era Schaeffera".

Autorzy monodramu "Więcej światła" podjęli próbę diagnozy sytuacji młodego pokolenia Polaków, skazanych po raz kolejny w swojej historii na emigrację zarobkową; tym razem do Anglii i Irlandii. Drugi spektakl to wielkie widowisko, wyprodukowane przez warszawską Fundację Are Porta z okazji 80 rocznicy urodzin Bogusława Schaeffera, największego z żyjących polskich kompozytorów i dramaturgów.

Naukowcy dowiedli, że ludzie nie ufają rozmówcom z obcym akcentem, niezależnie od narodowości. Ani słuchacz, ani mówca, nie zdają sobie z tego sprawy – donosi brytyjskie „Metro”.

Badanie przeprowadzili amerykańscy naukowcy z University of Chicago. Uczestnicy eksperymentu różnych narodowości czytali na głos informacje w języku angielskim. Słuchacze, którzy mieli za zadanie ocenić prawdziwość tych informacji, bardziej skłonni byli uwierzyć w teksty czytane przez rodzimych użytkowników języka.

Zabierz kolegów Anglików do Polski na wakacje. Oprócz nadwiślańskich krajobrazów możesz uraczyć ich pysznym obiadem. I wcale nie muszą to być ruskie pierogi i bigos za którymi Anglicy z reguły nie przepadają. Zwiedzając stolicę wskoczycie na „tradycyjnie brytyjskie“ fish 'n‘ chips i każdy poczuje się jak w domu.

„Przy was nie można nic mówić, bo od razu się obrażacie.” Tego typu stwierdzenia padają dość często i chyba jest w tym trochę prawdy, bo przecież same z siebie się nie biorą. „Potraficie się śmiać z innych, ale z siebie to już broń Boże.” Tak dramatycznie chyba nie jest?

Historia i los żołnierski spowodował, że Wyspy Brytyjskie stały się wspólnym mianownikiem dla trzech wybitnych polskich dowódców wojskowych. Przez lata wokół ich nazwisk narosło wiele mitów i legend. Byli atakowani zarówno przez władze peerelu jak przez swoich, tutaj na obczyźnie. Można się spierać jakie mieli charaktery. Jedno jest pewne - Władysław Sikorski, Stanisław Maczek oraz Władysław Anders to czołówka panteonu polskich bohaterów.

Czołg "Hela" z 1. Dywizji Pancernej Wojska Polskiego - generał Maczek pierwszy po lewej

Żyjemy w społeczeństwie zbudowanym na tolerancji, poszanowaniu, szacunku do odmienności, akceptacji różnic. Gdyby nie ta jedna z największych wartości, Unia Europejska straciłaby rację bytu i możliwość rozwoju. Zjednoczona Europa nie jest jednolita kulturowo, językowo czy religijnie. A jednak współczesnych Europejczyków więcej łączy niż dzieli. Dlaczego zatem traktujemy tolerancję tak wybiórczo? Dlaczego tak bardzo boimy się odmienności kultury islamu?

Niepokoje