Jednym się udało - łatwiejsze życie, zarobki, które wystarczają na wiązanie końca z końcem i drobne przyjemności. Niektórzy potrafią dobrze wykorzystać swoje prawa i czerpać z pomocy społecznej na dzieci, mogą nawet dostać mieszkanie socjalne. Niektórzy są zadowoleni z ciężkiej, ale pewnej pracy, bo w Polsce z pracą bywa jak w rosyjskiej ruletce.
Losy emigrantów rozgrywają się w różny sposób. Nie wszystkim udaje się bez przeszkód wtopić w zastaną rzeczywistość. Wyobcowanie i frustracja mogą prowadzić do poważnej choroby.
Wszyscy zaczynają podobnie. Z biletem w ręku i precyzyjnie obmyślonym planem działania w głowie. Znaleźć pracę, kąt do spania, zarobić jak najwięcej, pomagać regularnie rodzinie. Nieoczekiwanie po przyjeździe pojawiają się kłopoty z mieszkaniem, utrata pracy, brak wsparcia bliskich. Plan przestaje działać. Pojawia się depresja.