Polskojęzyczne grupy anonimowych alkoholików w Dundee.

#3: Czyni cuda, ale nie wtedy, gdy wtrzącha się ją jak ziemniaki do niedzielnego schaboszczaka. Prędzej wyrośnie mu trzecia ręka, lub (nie daj boziu) druga głowa.

Czyli farmakologia jest jak wiara?

Kiedyś jak wiara była homeopatia, ale teraz nie wiem, jaki jest trYnd. :/

trąd?

Tez uleczalny

W Inbiach bylas na wczasach?

oktarynka

#5Wczoraj - 23:47

O! Antek! Wszędzie bym się Ciebie spodziewała, ale nie w tu

Oktarynka, a kuku! :)

Gazu gazu ostro w czajink ja nie trzezwieje grzeje ostro i daje w żyłe to tego psychotropy

Osobiscie wole w to wierzyc, niz myslec ze wypisujesz to wszystko na trzezwo

Oby nigdy Was nie dopadła ta choroba.

Pogody Ducha.

Spoko, dzięki i wicek z wersem, jednak przy całej mojej sympatii i poparciu dla wszelkich działań pomagających uporać się z własnymi słabościami i niedoskonałościami, rzygam tym waszym przedstawianiem siebie jako ofiar, bo taki jest wydźwięk "dopadania przez chorobę". Najczęściej nie jest to coś, co dopada, lecz coś, czego się dopada, a ofiarami to są, kuźwa, DDA, i też do końca życia.

Ja na szczęście nie jestem chory, bo jedynie wciągam koks, jaram szlugi i wpieprzam garściami czekoladki. Ja po prostu "lubię koks", "lubię zajarać do kawki" i "lubię słodycze". Nie dopadają mnie, ten koks, papierosy, czy inne herbatniki - to ja dopadam do nich. ;)

Sorasy, że nie mam zamiaru się rozczulać, ale oczywiście powodzenia, jak najbardziej, trzymam kciuki za rozmaitych pokiereszowańców, abstrahując od tego, co myślę (bo mi wolno) o stosowaniu pewnych słów i sformułowań. ;)

Może kiedyś wybierz się na jakiś otwarty mityng i zobaczysz tych "rozmaitych pokiereszowańcow i ofiary"

Długa droga przed Tobą zanim ich zrozumiesz. Szczerze wątpię żeby ktoś z AA chciał żebyś się nad nim rozczulał.

Wyraziłem się wystarczająco precyzyjnie, do czego się odnoszę - do używania i wydźwięku sformułowań typu "dopadła cię choroba". To taki wygodny płaszczyk, niedostępny dla większości uzależnionych od rzeczy innych niż alkohol. "No tak, stary, dopadła cię choroba" - wydźwięk jest jednoznaczny. Spotkania AA z DDA? Takie spotkania sprawcy z ofiarą? Prawdopodobnie spędziłem z AA więcej czasu, niż niejeden AA odbył w swoim życiu mityngów, tak więc pozwól, że podziękuję. Teraz angażuję się co najwyżej w akcje sprzątania parków, ale zapewniam, że to nic osobistego.

"Długa droga przed Tobą zanim ich zrozumiesz". Z kolei AA nie rozumieli, gdy mój bliski znajomy (na tyle bliski, że nie widzieliśmy się od... zaraz, zerknę na zegarek... od trzech godzin ;) ) nie chciał oglądać dziobów innych AA i bardzo szybko dał sobie spokój z mityngami. I dopiero wtedy zadziałało, ponad dziewięć lat temu. Przy bardzo dużym wsparciu ze strony rodziny. Są rozmaite sposoby wychodzenia z nałogu, spotkania AA to jeden z nich, niekoniecznie dobry dla każdego. Dla niejednego to, co zawiera sam początek preambuły AA, to jak założenie na szyję sznura i czekanie, aż ktoś kopnie w stołek. :)