Keir Starmer, prawnik specjalizujący się w prawach człowieka, pochodzi Southwark, południowej dzielnicy Londynu. Miażdżące zwycięstwo, które jego partia odniosła 4 lipca, uczyniło go nowym premierem Zjednoczonego Królestwa. W 2016 roku głosował za pozostaniem Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej, a teraz zobowiązał się do poprawy umowy między Zjednoczonym Królestwem a UE.
Droga do sukcesu
Keir Rodney Starmer urodził się w 1962 roku w Southwark, południowej dzielnicy Londynu, pełnej atrakcji kulturalnych, takich jak galeria Tate Modern i teatr Shakespeare’s Globe. Ale daleko mu do świata artystycznego. Jego ojciec był ślusarzem, a matka pielęgniarką cierpiącą na chorobę Stilla. Udało mu się dostać do prestiżowej, choć finansowanej przez państwo szkoły w podlondyńskim hrabstwie Surrey. Był też pierwszym w rodzinie, który poszedł na studia.
Walka z McDonald’s i tytuł szlachecki
Po ukończeniu prawa na Uniwersytecie Leeds i studiach podyplomowych na Uniwersytecie Oksfordzkim, rozpoczął karierę jako adwokat. W głośnej sprawie z początku lat 90. reprezentował dwóch ekoaktywistów, którzy podjęli walkę z McDonald’s. Później specjalizował się w sporach o prawa człowieka.
W 2007 roku poślubił Victorią Alexander, z którą ma dwójkę dzieci. Rok później został dyrektorem prokuratury, a w 2014 otrzymał tytuł szlachecki za zasługi dla wymiaru sprawiedliwości, przekształcając się z bojownika o prawa człowieka w przedstawiciela establishmentu. I właśnie to doświadczenie wykorzystał, by przekonać do siebie centrowych wyborców.
My government will serve you.
— Keir Starmer (@Keir_Starmer) July 5, 2024
Politics can be a force for good.
The work of change begins today. pic.twitter.com/b5R3VWVUrI
Transformacja Partii Pracy
Starmer pierwszy raz dostał się do parlamentu w 2015 r., a już rok później został sekretarzem do spraw Brexitu w gabinecie cieni Jeremy’ego Corbyna. W 2020 roku, po rezygnacji Corbyna, został liderem Partii Pracy. Przeprowadził dużą reformę partii, usuwając „corbynistów” i antysemitów.
Swoją misją uczynił cel, by Partia Pracy ponownie stała się „wybieralna”. Przesunął ugrupowanie w stronę politycznego centrum, odchodząc od postulatów podniesienia podatku dochodowego, zniesienia czesnego na uniwersytetach i nacjonalizacji większości usług publicznych. Zmienił także stanowisko partii w sprawie niektórych zielonych inwestycji. Część laburzystów oskarżyła go wtedy o złamanie obietnic i zdradę.
Podczas ostatniej kampanii wyborczej promował „dekadę odnowy narodowej” po latach cięć wydatków pod rządami Torysów. W manifeście wyborczym przedstawił plany utworzenia nowej publicznie zarządzanej firmy energetycznej, skrócenia czasu oczekiwania w NHS, budowy nowych domów i renacjonalizacji usług kolejowych.
Lider probiznesowy
Starmer usytuował się na wyraźnie probiznesowej pozycji, kontynuując ofensywę mającą na celu zjednanie sobie tradycyjnie prawicowych wyborców. W jego planach są „tworzenie bogactwa” i Narodowy Fundusz Bogactwa.
Partia Pracy wyznaczyła sobie pod jego przywództwem pięć długoterminowych misji: napędzanie wzrostu gospodarczego, inwestowanie w zieloną energię, reformowanie NHS, tworzenie bezpieczniejszych ulic i zapewnianie „szans” poprzez nowy program umiejętności.
The King received in Audience The Rt Hon Sir Keir Starmer MP today and requested him to form a new Administration.
— The Royal Family (@RoyalFamily) July 5, 2024
Sir Keir accepted His Majesty's offer and was appointed Prime Minister and First Lord of the Treasury. pic.twitter.com/g1TwdPObbD
Relacje z UE i Ameryką
Politico pisze, że w kwestii polityki zagranicznej Starmer charakteryzuje się „ostrożnym pragmatyzmem”. Głosował za pozostaniem w Unii Europejskiej. Teraz opowiada się za bliższymi relacjami ze Wspólnotą i zobowiązał się do naprawy umowy między Zjednoczonym Królestwem z UE, w tym w obszarach takich jak handel, badania i bezpieczeństwo.
Podkreśla jednak, że nie ma mowy o ponownym przystąpieniu Wielkiej Brytanii do Unii. Zapowiada też, że będzie współpracował z kimkolwiek, kto wygra listopadowe wybory prezydenckie w USA.
Wyzwania i oczekiwania
Po burzliwych latach w brytyjskiej polityce, ze zmianą trzech premierów w samym 2022 roku, zwolennicy Starmera postrzegają go jako neutralną postać stabilizującą scenę polityczną po okresie wstrząsów. Starmer stoi przed trudnym zadaniem spełnienia obietnic wyborczych i utrzymania jedności w swojej partii, jednocześnie próbując zrealizować ambitne plany reform gospodarczych i społecznych.
Mówi się o nim, że jest nudny i pozbawiony charyzmy. Ale to dzięki pracowitości, metodyczności i skrupulatnemu planowaniu Keira Starmera Partia Pracy nie tylko podniosła się po sromotnej klęsce w 2019 roku, ale też w błyskotliwy sposób wygrała ostatnie wybory.
Tonight, in his first few hours as Prime Minister, @Keir_Starmer has spoken to allies and partners across the world.
— UK Prime Minister (@10DowningStreet) July 5, 2024
The UK stands ready to continue to work with them to deliver security and growth at home and abroad. pic.twitter.com/DlQUNCDUDt
Komentarze 3
Dobry tekst!
Zlosliwi mogliby dodac ze nie tylko zwalczal "antysemityzm" we wlasnej partii (jego poprzednik byl goracym zwolennikiem wolnej Palestyny), ale mozna go nazwac izrealofilem, popierajacym obecna polityke Netanyahu. Jego zona jest Zydowka bardzo mocno kultywujaca tradycje zydowskie, jej ojciec pochodzi z Polski i ma duzy wplyw na poglady meza. Obecne masakry w Strefie Gazy uwaza za moralnie uzasadniona forma obrony panstwa Izrael.
Keir Rodney Starmer urodził się w 1962 roku w Southwark, południowej dzielnicy Londynu, pełnej atrakcji kulturalnych, takich jak galeria Tate Modern i teatr Shakespeare’s Globe. Ale daleko mu do świata artystycznego.
To jasne, bo Tate Modern otwarto gdy miał 38 lat, w 2000 roku.
Gdy przychodził na świat, w tym miejscu kopciła elektrownia.
#1:
...ale zlośliwi tego nie dodadzą, prawda? ;)
Zgłoś do moderacji