Do góry

Sir Keir Starmer: nowy premier Zjednoczonego Królestwa

Keir Starmer, prawnik specjalizujący się w prawach człowieka, pochodzi Southwark, południowej dzielnicy Londynu. Miażdżące zwycięstwo, które jego partia odniosła 4 lipca, uczyniło go nowym premierem Zjednoczonego Królestwa. W 2016 roku głosował za pozostaniem Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej, a teraz zobowiązał się do poprawy umowy między Zjednoczonym Królestwem a UE.

Droga do sukcesu

Keir Rodney Starmer urodził się w 1962 roku w Southwark, południowej dzielnicy Londynu, pełnej atrakcji kulturalnych, takich jak galeria Tate Modern i teatr Shakespeare’s Globe. Ale daleko mu do świata artystycznego. Jego ojciec był ślusarzem, a matka pielęgniarką cierpiącą na chorobę Stilla. Udało mu się dostać do prestiżowej, choć finansowanej przez państwo szkoły w podlondyńskim hrabstwie Surrey. Był też pierwszym w rodzinie, który poszedł na studia.

Walka z McDonald’s i tytuł szlachecki

Po ukończeniu prawa na Uniwersytecie Leeds i studiach podyplomowych na Uniwersytecie Oksfordzkim, rozpoczął karierę jako adwokat. W głośnej sprawie z początku lat 90. reprezentował dwóch ekoaktywistów, którzy podjęli walkę z McDonald’s. Później specjalizował się w sporach o prawa człowieka.

W 2007 roku poślubił Victorią Alexander, z którą ma dwójkę dzieci. Rok później został dyrektorem prokuratury, a w 2014 otrzymał tytuł szlachecki za zasługi dla wymiaru sprawiedliwości, przekształcając się z bojownika o prawa człowieka w przedstawiciela establishmentu. I właśnie to doświadczenie wykorzystał, by przekonać do siebie centrowych wyborców.

Transformacja Partii Pracy

Starmer pierwszy raz dostał się do parlamentu w 2015 r., a już rok później został sekretarzem do spraw Brexitu w gabinecie cieni Jeremy’ego Corbyna. W 2020 roku, po rezygnacji Corbyna, został liderem Partii Pracy. Przeprowadził dużą reformę partii, usuwając „corbynistów” i antysemitów.

Swoją misją uczynił cel, by Partia Pracy ponownie stała się „wybieralna”. Przesunął ugrupowanie w stronę politycznego centrum, odchodząc od postulatów podniesienia podatku dochodowego, zniesienia czesnego na uniwersytetach i nacjonalizacji większości usług publicznych. Zmienił także stanowisko partii w sprawie niektórych zielonych inwestycji. Część laburzystów oskarżyła go wtedy o złamanie obietnic i zdradę.

Podczas ostatniej kampanii wyborczej promował „dekadę odnowy narodowej” po latach cięć wydatków pod rządami Torysów. W manifeście wyborczym przedstawił plany utworzenia nowej publicznie zarządzanej firmy energetycznej, skrócenia czasu oczekiwania w NHS, budowy nowych domów i renacjonalizacji usług kolejowych.

Lider probiznesowy

Starmer usytuował się na wyraźnie probiznesowej pozycji, kontynuując ofensywę mającą na celu zjednanie sobie tradycyjnie prawicowych wyborców. W jego planach są „tworzenie bogactwa” i Narodowy Fundusz Bogactwa.

Partia Pracy wyznaczyła sobie pod jego przywództwem pięć długoterminowych misji: napędzanie wzrostu gospodarczego, inwestowanie w zieloną energię, reformowanie NHS, tworzenie bezpieczniejszych ulic i zapewnianie „szans” poprzez nowy program umiejętności.

Relacje z UE i Ameryką

Politico pisze, że w kwestii polityki zagranicznej Starmer charakteryzuje się „ostrożnym pragmatyzmem”. Głosował za pozostaniem w Unii Europejskiej. Teraz opowiada się za bliższymi relacjami ze Wspólnotą i zobowiązał się do naprawy umowy między Zjednoczonym Królestwem z UE, w tym w obszarach takich jak handel, badania i bezpieczeństwo.

Podkreśla jednak, że nie ma mowy o ponownym przystąpieniu Wielkiej Brytanii do Unii. Zapowiada też, że będzie współpracował z kimkolwiek, kto wygra listopadowe wybory prezydenckie w USA.

Wyzwania i oczekiwania

Po burzliwych latach w brytyjskiej polityce, ze zmianą trzech premierów w samym 2022 roku, zwolennicy Starmera postrzegają go jako neutralną postać stabilizującą scenę polityczną po okresie wstrząsów. Starmer stoi przed trudnym zadaniem spełnienia obietnic wyborczych i utrzymania jedności w swojej partii, jednocześnie próbując zrealizować ambitne plany reform gospodarczych i społecznych.

Mówi się o nim, że jest nudny i pozbawiony charyzmy. Ale to dzięki pracowitości, metodyczności i skrupulatnemu planowaniu Keira Starmera Partia Pracy nie tylko podniosła się po sromotnej klęsce w 2019 roku, ale też w błyskotliwy sposób wygrała ostatnie wybory.

Katalog firm i organizacji Dodaj wpis

Komentarze 3

omegan
15 191
omegan 15 191
#106.07.2024, 09:10

Dobry tekst!

Zlosliwi mogliby dodac ze nie tylko zwalczal "antysemityzm" we wlasnej partii (jego poprzednik byl goracym zwolennikiem wolnej Palestyny), ale mozna go nazwac izrealofilem, popierajacym obecna polityke Netanyahu. Jego zona jest Zydowka bardzo mocno kultywujaca tradycje zydowskie, jej ojciec pochodzi z Polski i ma duzy wplyw na poglady meza. Obecne masakry w Strefie Gazy uwaza za moralnie uzasadniona forma obrony panstwa Izrael.

eptereptep
1 879
eptereptep 1 879
#206.07.2024, 10:35

Keir Rodney Starmer urodził się w 1962 roku w Southwark, południowej dzielnicy Londynu, pełnej atrakcji kulturalnych, takich jak galeria Tate Modern i teatr Shakespeare’s Globe. Ale daleko mu do świata artystycznego.

To jasne, bo Tate Modern otwarto gdy miał 38 lat, w 2000 roku.

Gdy przychodził na świat, w tym miejscu kopciła elektrownia.

eptereptep
1 879
eptereptep 1 879
#306.07.2024, 10:38

#1:

...ale zlośliwi tego nie dodadzą, prawda? ;)