Powstanie Warszawskie to jedno z najbardziej znanych i zarazem najbardziej tragicznych wydarzeń historycznych związanych ze stolicą naszego kraju. Był to rozpaczliwy zryw mieszkańców Warszawy wobec okupujących ich Niemców. Czy powstanie było skazane na porażkę? Być może, ale warto przyjrzeć się jego początkom i bezpośrednim przyczynom. Od strony militarnej powstanie było wymierzone przeciwko Niemcom. Jednakże jego prawdziwym, strategicznym celem była próba uratowania powojennej suwerenności. Innym z celów był ratunek przedwojennego kształtu granicy wschodniej, poprzez odtworzenie w stolicy Polski legalnych władz państwowych, które będą naturalną kontynuacją władz przedwojennych. Owa władza miała z kolei uniemożliwić narzucenie Polsce marionetkowych władz, uzależnionych od Związku Sowieckiego. Wystąpienie w Warszawie miało również zanegować ustalony przez aliantów (na konferencji w Teheranie) pod koniec 1943, nowy porządek polityczny w Europie Wschodniej. Według tegoż porządku USA i Wielka Brytania zgadzały się na prowadzoną przez Józefa Stalina politykę faktów dokonanych na ziemiach polskich. W związku z tym powstanie warszawskie miało skomplikować podział na strefy operacyjne, które przewidywały, iż Polska znajdowała się w strefie operacyjnej ZSRR (przez co wojska aliantów zachodnich, ani oddziały pozostające pod ich dowództwem, nie mogły tu stacjonować).29 lipca do warszawiaków zaapelował przez radio moskiewskie Związek Patriotów Polskich. Nawoływał on ludność Warszawy do powstania przeciw Niemcom. Komunikaty, będące powtórzeniem tej audycji, nadawała także czterokrotnie dnia 30 lipca 1944 roku moskiewska Radiostacja imienia Tadeusza Kościuszki. W związku z tym, iż Armia Czerwona zbliżała się do Warszawy i jej okolic oraz w związku z jej sukcesami na froncie i pozytywnej oceny jej możliwości zdecydowano o wybuchu powstania. Wobec sprzyjającej sytuacji na froncie, polscy dowódcy przewidywali, iż powstanie powinno trwać zaledwie kilka dni. Jednak założenie to nie sprawdziło się, walki trwały sześćdziesiąt trzy dni. Straty po stronie polskiej były ogromne i wyniosły około 10 tys. zabitych i 7 tys. zaginionych, 5 tys. rannych żołnierzy oraz 200 tysięcy ofiar spośród ludności cywilnej. Wśród zabitych przeważała młodzież oraz ogromna większość warszawskiej inteligencji. Jeśli zaś chodzi o stronę niemiecką – jej straty wyniosły 10 tys. zabitych, 6 tys. zaginionych, 9 tys. rannych żołnierzy oraz straty w wyposażeniu wojskowym. Niestety po Powstaniu w ramach zemsty Niemcy zniszczyli znaczną część miasta.
_0_crop_9856.png)
Przyczyny Powstania Warszawskiego
19 lutego 2009
Powstanie Warszawskie to jedno z najbardziej znanych i zarazem najbardziej tragicznych wydarzeń historycznych związanych ze stolicą naszego kraju. Był to rozpaczliwy zryw mieszkańców Warszawy wobec okupujących ich Niemców. Czy powstanie było skazane na porażkę? Być może, ale warto przyjrzeć się jego początkom i bezpośrednim przyczynom. Od strony militarnej powstanie było wymierzone przeciwko Niemcom. Jednakże jego prawdziwym, strategicznym celem była próba uratowania powojennej suwerenności. Innym z celów był ratunek przedwojennego kształtu granicy wschodniej, poprzez odtworzenie w stolicy Polski legalnych władz państwowych, które będą naturalną kontynuacją władz przedwojennych. Owa władza miała z kolei uniemożliwić narzucenie Polsce marionetkowych władz, uzależnionych od Związku Sowieckiego. Wystąpienie w Warszawie miało również zanegować ustalony przez aliantów (na konferencji w Teheranie) pod koniec 1943, nowy porządek polityczny w Europie Wschodniej. Według tegoż porządku USA i Wielka Brytania zgadzały się na prowadzoną przez Józefa Stalina politykę faktów dokonanych na ziemiach polskich. W związku z tym powstanie warszawskie miało skomplikować podział na strefy operacyjne, które przewidywały, iż Polska znajdowała się w strefie operacyjnej ZSRR (przez co wojska aliantów zachodnich, ani oddziały pozostające pod ich dowództwem, nie mogły tu stacjonować).29 lipca do warszawiaków zaapelował przez radio moskiewskie Związek Patriotów Polskich. Nawoływał on ludność Warszawy do powstania przeciw Niemcom. Komunikaty, będące powtórzeniem tej audycji, nadawała także czterokrotnie dnia 30 lipca 1944 roku moskiewska Radiostacja imienia Tadeusza Kościuszki. W związku z tym, iż Armia Czerwona zbliżała się do Warszawy i jej okolic oraz w związku z jej sukcesami na froncie i pozytywnej oceny jej możliwości zdecydowano o wybuchu powstania. Wobec sprzyjającej sytuacji na froncie, polscy dowódcy przewidywali, iż powstanie powinno trwać zaledwie kilka dni. Jednak założenie to nie sprawdziło się, walki trwały sześćdziesiąt trzy dni. Straty po stronie polskiej były ogromne i wyniosły około 10 tys. zabitych i 7 tys. zaginionych, 5 tys. rannych żołnierzy oraz 200 tysięcy ofiar spośród ludności cywilnej. Wśród zabitych przeważała młodzież oraz ogromna większość warszawskiej inteligencji. Jeśli zaś chodzi o stronę niemiecką – jej straty wyniosły 10 tys. zabitych, 6 tys. zaginionych, 9 tys. rannych żołnierzy oraz straty w wyposażeniu wojskowym. Niestety po Powstaniu w ramach zemsty Niemcy zniszczyli znaczną część miasta.