jakimś cudem udaje ci się zakręcić koło dobrej 8/10
ma chłopaka
jesteś tym osławionym loverem
prawie codziennie gdy ona wraca ze szkoły wymykacie się razem na długie spacery
chodzicie razem na łąki, wrzosowiska
kochasz ją
potem ten osławiony seks
jest pięknie
czasem się nagrywacie, ją to podnieca
nie wierzysz w swój wygryw stulejarza
pewnego razu jesteście w łóżku, robi się gorąco
nagle dźwięk klucza w zamku, trzask drzwi
zastygacie w bezruchu
ona bez słowa zrywa się i zaczyna ubierać a tobie pokazuje żebyś schował się pod łóżko
bez ubrania wczołgujesz się pod to jebane łóżko
serce zapierdala jak szarża konnicy
przez głowę przelatują ci wszystkie zjebane kawały o chowaniu się kochanka pod łóżkiem
ona wita się z chłopakiem a ty próbujesz wymyślić jak najlepiej spierdolić z sypialni
słyszysz jak jej chłopak pyta się o płyty które leżały na ławie a ona plącze się w wymówkach
nagle olśnienie
wychylasz dupę od jednej strony łóżka
srasz na ziemię
tak! srasz na ziemię obok łóżka
wracasz pod łóżko i szczekasz jak pies
oni w biegają do pokoju
"Kurwa locha on znowu tu nasrał"
nie wierzysz w swoje szczęście, on uwierzył ze to ich pies
nagle gość schyla się pod łóżko
serce ci staje
wyłaź burek
łapie cię za obroże i zaprowadza do budy
smutny kładziesz się spać
po odkryciu zawartości płyt donosi na lochę która dostaje 10 lat za zoofilię
_0_crop_9856.png)
W wieku 40 lat Franz Kafka zobaczył płaczącą dziewczynkę, zatrzymał się i zapytał:
- Dlaczego płaczesz?
- Zgubiłam moją ulubioną lalkę.
Ona i Kafka długo i bezskutecznie szukali lalki.
Kafka zaproponował, żeby poszukali jeszcze trochę następnego dnia.
- Spotkamy się tu i znowu zaczniemy jej szukać.
Następnego dnia, gdy nadal nie znaleźli lalki, Kafka dał dziewczynce list „napisany” przez lalkę.
W tym liście było napisane: „Proszę, nie płacz.
Wyruszyłam na wycieczkę, aby zobaczyć świat.
Napiszę ci o moich przygodach”.
Tak rozpoczęła się historia, która trwała do końca życia Kafki.
Podczas kolejnych spotkań z dziewczynką spotkań Kafka czytał listy lalki.
Były w nich starannie opisane przygody.
Siedzieli i rozmawiali.
A dziewczynka była zauroczona.
W końcu Kafka przyniósł lalkę (którą po prostu kupił).
- Ona...Ona, wcale nie wygląda jak moja lalka !
- powiedziała dziewczyna.
Kafka wręczył jej kolejny list, w którym lalka napisała: „Podróże mnie zmieniły”.
Dziewczynka przytuliła nową lalkę i wróciła z nią szczęśliwie do domu.
Rok później Kafka zmarł.
Wiele lat później dorosła już dziewczyna znalazła list wewnątrz lalki.
W maleńkim liście podpisanym przez Kafkę napisane było:
„Wiesz co, szkoda, że wtedy taka młoda byłaś, bo bym Ci przeorał piczę fest”.