Zgodnie z ustawą o obywatelstwie polskim, zawarcie związku małżeńskiego przez obywatela polskiego z osobą niebędącą polskim obywatelem nie powoduje zmian w obywatelstwie małżonków. Nie ma tu znaczenia kraj, z którego pochodzi cudzoziemiec. Czy ma on jednak możliwość uzyskania polskiego obywatelstwa? Odpowiedź jest jak najbardziej twierdząca.
W ustawie o obywatelstwie polskim wskazuje się dwa sposoby na uzyskanie polskiego obywatelstwa przez cudzoziemców. Są nimi:
- nadanie obywatelstwa, którego dokonuje Prezydent RP oraz
- uznanie za polskiego obywatela, które jest właściwością proceduralną wojewodów (urzędów wojewódzkich).
Oba sposoby skutkują uzyskaniem polskiego obywatelstwa. Różnica jest o tyle znacząca, że w przypadku nadania polskiego obywatelstwa przez Prezydenta RP nie obowiązuje jakakolwiek lista warunków, które wnioskujący musi spełnić, aby uzyskać polskie obywatelstwo.
Nadanie obywatelstwa
We wniosku o nadanie obywatelstwa wskazuje się m.in.: dane osobowe i adresowe, informacje o rodzicach i dalszych wstępnych (jeżeli posiadali obywatelstwo polskie); informacje o posiadaniu obywatelstwa polskiego w przeszłości, jego utracie oraz dacie nabycia obywatelstwa innego państwa; informacje o źródłach utrzymania, osiągnięciach zawodowych, ewentualnej działalności politycznej i społecznej; informację o znajomości języka polskiego; dane małżonka cudzoziemca; informację, czy ubiegał się o nabycie polskiego obywatelstwa w przeszłości oraz uzasadnienie.
Wniosek o nadanie polskiego obywatelstwa może być złożony w dowolnym momencie.
Jeżeli decyzja w sprawie nadania polskiego obywatelstwa przybiera dla cudzoziemca pozytywny wynik, Prezydent RP wydaje postanowienie o nadaniu obywatelstwa polskiego. Co istotne, sprawa nadania polskiego obywatelstwa nie jest zamknięta w konkretnych terminach. W zależności od stopnia skomplikowania sprawy oraz opinii zaangażowanych w decyzję organów, terminu jej rozpatrzenia nie da się przewidzieć konkretnym przedziałem czasowym.
Uznanie za polskiego obywatela
W przypadku uznania za polskiego obywatela, w ustawie wskazuje się wprost konkretny warunek, który jednoznacznie odnosi się do małżonka polskiego obywatela.
Mówi on o cudzoziemcu przebywającym nieprzerwanie na terytorium Polski od co najmniej dwóch lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub prawa stałego pobytu (cudzoziemcy będący obywatelami państw członkowskich), który pozostaje od co najmniej 3 lat w związku małżeńskim zawartym z polskim obywatelem.
Do wniosku o uznanie za polskiego obywatela może wymagać się również dołączenia poświadczenia znajomości języka polskiego na poziomie biegłości językowej B1, potwierdzonego stosownym certyfikatem, świadectwa ukończenia szkoły w Rzeczypospolitej Polskiej lub świadectwa ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim.
Powyższe oznacza, że możliwość wystąpienia z inicjatywą uzyskania polskiego obywatelstwa na podstawie uznania jest poprzedzona szeregiem wcześniej wykonanych formalności związanych z legalizacją pobytu, tj. uzyskania zezwolenia na pobyt czasowy, np. w związku z małżeństwem z polskim obywatelem, a następnie zezwolenia na pobyt stały. Dopiero po upływie dwóch lat od udzielenia zezwolenia na pobyt stały w Polsce można wystąpić z wnioskiem o uznanie za polskiego obywatela, oczywiście spełniając jednocześnie warunek pozostawania w związku małżeńskim z obywatelem RP od minimum trzech lat.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim.
Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
Powroty.gov.pl: Strona powstała w 2008 roku z myślą o osobach, które zdecydowały się na powrót z emigracji do Polski. Zakres tematyki poruszanej w serwisie jest szeroki – znajdują się tam m.in. informacje na temat formalności przed wyjazdem z poszczególnych państw, formalności po powrocie, rozliczeń podatkowych, świadczeń rodzinnych, zatrudnienia w Polsce i wiele innych. Zawartość serwisu jest na bieżąco aktualizowana pod kątem zmian w przepisach.
_crop_8218.png)
Komentarze
Zgłoś do moderacji