Wyspa Wight przylega do południowego wybrzeża Anglii. Słynie z pięknych plaż, nadmorskich promenad i ciepłego klimatu, który przyciąga na nią rzesze turystów.
Większość plaż na wyspie jest latem zatłoczona, ale nie wszystkie. Dla tych, którzy wolą mniejsze, bardziej kameralne miejsca, radzimy wybrać się na wschodnie wybrzeże Wight.
Do plaży przez gęsty las
Tuż obok miejscowości Nettlestone rozciąga się pas złotego piasku. To Priory Beach. Od zachodu, czyli od lądu osłania ją gęsty las – Priory Woods.
Od wschodu plażę omywają wody Priory Bay. Zatoka rozciąga się od Horestone Point do Nodes Point. Jedyny dostęp do plaży to spacer z jednego z tych punktów wzdłuż nadmorskiej ścieżki. Wcale nie jest łatwo ją znaleźć, dlatego na plaży zwykle nie jest tłoczno. Rozciąga się na pół mili. Stąd widać Anglię i położone wzdłuż jej południowego wybrzeża niemal białe piaski – Albion.
Laguna jak z tropików
Priory Beach jest piaszczysta z odrobiną podłoża żwirowego. Piasek jest jasnożółty, niemal biały. Im bliżej wznoszącego się ku górze lasu, tym jest więcej skał i pozostałości umocnień brzegowych. Miały one chronić klify przed ciągłą erozją.
Płytka zatoka łagodnie opada w kierunku Gull Bank – mielizny, która podczas odpływu tworzy lagunę. Jest zbyt płytka do pływania, ale idealna do wiosłowania. Zatoka jest usiana łodziami i jachtami, bo łatwo w niej zarzucić kotwicę. To wszystko, plus niemal lazurowa woda, dodają malowniczości całej scenerii.
Las, wieś, klasztor i golf
Jeśli komuś znudzi się plażowanie, może się wspiąć do Priory Woods. To las należący do National Trust. Jest gęsty, mieszany, a od strony zatoki wygląda jakby znajdował się w tropikach.
Atrakcją w okolicy jest też wieś i parafia St Helens. Powstała wokół dawnego klasztoru kluniackiego jeszcze w XI stuleciu. Stąd nazwa plaży, lasu i zatoki. Priory, czyli klasztor powstał w 1080 roku i odgrywał na tych terenach dużą rolę. W 1340 r. w okolicy St Helens wylądował francuski oddział zbrojny, ale został odparty przez sir Theobalda Russella. W 1346 Edward III wypłynął z St Helens, aby najechać Normandię.
Na zachód od St Helens znajduje się Duver. Niegdyś założono tu pierwsze pole golfowe na Wyspie Wight i jedno z pierwszych w Anglii. Przez pewien czas było prawie tak znane, jak pole golfowe w szkockim St Andrews.
Kanonada z St Helens Fort
Z plaży Priory widać też doskonale St Helens Fort. Został zbudowany decyzją Królewskiej Komisji Obrony Wielkiej Brytanii z 1859 roku, w celu ochrony kotwicowiska St Helens. Budowę rozpoczęto w 1865 r., a zakończono w 1878 r., kosztem 123 311 funtów. Fort bardzo ucierpiał z powodu osiadania gruntu, co wymusiło wiele zmian w planach. Ostatecznie wyposażono go w dwa 10-calowe, 18-tonowe działa RML (rifled muzzle-loading) od strony lądu i jedno 12,5-calowe, 38-tonowe działo RML od strony morza.
Działa były wykorzystywane do obrony zarówno podczas I, jak i II wojny światowej. Mieszkańcy tylko częściowo cieszyli się z tak potężnej obrony. Z powodu wstrząsów wywoływanych podczas ćwiczeń, w oknach regularnie pękały szyby. Podczas II wojny światowej fort był też używany jako platforma dla reflektorów i dział przeciwlotniczych.
St Helens Fort znajduje się obecnie w rękach prywatnych i nie jest dostępny dla zwiedzających. Jednak podczas jednego z największych odpływów w roku, zwykle w sierpniu, często odbywa się masowy spacer z plaży St Helens do fortu i z powrotem wzdłuż odsłoniętej w tym okresie grobli.
Komentarze 1
Zgłoś do moderacji